Eibarko euskara hiztegia
zartara
1.
[zartada]
(zartada).
iz.
(TE).
Quiebra,
raja,
fisura,
hendidura,
rotura.
"rotura representada por un pelo" (TE, 726).
Pitxar honek zartaria dauka eta ez da luzerorako. / Este jarro tiene una quiebra y no es para largo. /
Hori kristalori aldatu egin bihar da, zartadia dauka-eta.
Ik.
brintzada,
urebagi.
2.
[zartada]
(zartada).
iz.
(IL).
Punto de chaladura,
de locura.
Buruko ikutua.
Zartaria... geuk be bai buruan!. /
Horrek jaukak zartaria horrek!. /
Hik daukak zartada garaua! holakuak zoruak be ez jittuek esaten. /
Hik esaten dittuk esatekuak! itzaleko zartadia daukak (buruan).
Ik.
urebagi,
zirrikitu,
zartateko.
3.
[zartada]
(zartada).
iz.
(NA).
Golpe,
torta.
Emon detsun zartadiakin normala da atzaskola baltzitzia. /
[Kuadruak buruan] emon zestan zartadiakin nola ez najuan ba negarrik eingo? (Zirik 17).